Pierwsze wzmianki o tym terenie pochodzą z 1307 r. Wówczas w jego posiadanie weszły klaryski. Miały one swój klasztor na dzisiejszym bulwarze nadodrzańskim. W 1810 r. dobra przejął przedsiębiorca Carl Friedrich Strahl i ok 1816 r. wybudował tu pałacyk.
Miejsce znane dotychczas jako Baumgarten (Ogród drzewny), przemianował na Paulinenhof (Dwór Pauliny), honorując swoją zmarłą córkę. Powstało założenie parkowe, które charakteryzowało się widokiem na leżące w dolinie Odry miasto. Rodzina Strahl mocno angażowała się w życie ówczesnego Glogau. Finansowali wiele przedsięwzięć (np. budowa szpitali), a ich firma winiarska, z siedzibą w rynku znana była w całej Europie.
Pałacyk zamieszkiwała następnie rodzina Fritsch. Po jednym z jej członków, żołnierzu Helmucie Fritschu zachował się pamiątkowy kamień, który przez lata leżał przy płocie dawnej posesji Paulinenhof. Być może wcześniej znajdował się na małym pobliskim cmentarzu, na którym chowani byli członkowie rodów Strahl i Fritsch (groby usunięto dopiero w latach 70.). Kilka lat temu kamień przewieziono na teren głogowskiego Centrum Informacji Turystycznej.
Rezydencja wraz z budynkami gospodarczymi przetrwała wojnę. W kolejnych latach mieszkało tu kilkanaście rodzin. Na przełomie lat 70. I 80. obiektami zarządzał „Zakład Zieleni”. Potem zabudowania niszczały, aż na początku XXI w. przejął je prywatny inwestor. W miejscu mającego ponad 180 lat pałacu powstał współczesny obiekt. Do dziś zachował się tylko jeden budynek z całego kompleksu pałacowego. Resztę wyburzono.
Na uwagę zasługuje rosnąca tu roślinność. To m.in: platan klonolistny, miłorząb dwuklapowy, dąb szypułkowy, czy magnolia drzewiasta. Jedna z takich magnolii, nazwana „Izolda”, była prawdopodobnie najstarszą przedstawicielką swojego gatunku w Polsce! Niestety została powalona przez burzę w 2007 r. Ponadto tutejszy miłorząb dwuklapowy „Tristan”, zalicza się do najstarszych i najokazalszych miłorzębów w kraju.
Po więcej historii Paulinowa odsyłamy do świetnej książki „Paulinów” autorstwa P. Łachowskiego i D. Szczepanowskiego – dostępna w miejskich punktach informacji.
Źródła: „Paulinów”, polska-org.pl, glogow.pl, Cz. Ryś, W. Najgebauer